Een prachtige zomerdag aan het strand van Parnassia, Bloemendaal.
Ik ben midden tussen de mensen gaan staan. Ongelooflijk wat een aardige, vriendelijke, geïnteresseerde mensen zijn er daar.
Ik was er rond 10.00. Ben hard aan de slag gegaan en had rond 14.00 een behoorlijk goed resultaat. Ook vele leuke gesprekken gehad van mensen die alles willen weten over techniek en uitvoering.
Het was een hete dag. 30 gr en een beetje wind vanuit zee.
Ineens was er een soort landwind (vanaf de duinen) waardoor alles even klapperde. Uit mijn ooghoek zag ik een parasol aan komen rollen!
Ik probeerde hem nog tegen te houden, maar hij trof de ezel vol !
Alles op de grond ......verf, palet, bekers terpentine en ... het doek vol zand.
Om mij heen hoorde ik op dat moment een ' ooooooohhh"
Een zeer aangeslagen Duitse mevrouw kwam aanlopen. de eigenaar van de parasol. Ze wist zich geen raad met het gebeuren en bleef zich maar verontschuldigen. Een ouder stel, dat net was komen aanlopen schoot mij te hulp en de mevrouw hield het natte zanderige paneel vast terwijl ik de ezel rechtzette. Haar handen zaten beetje onder de verf. Ze pakte een doek om het af te vegen. Maar dit was mijn penseel-afveegdoek tijdens het schilderen. Ineens zat ze tot aan haar ellebogen onder de olieverf. Ondertussen begon in mijn zak een telefoon zenuwachtig te rinkelen.......en ik kreeg het heel warm...
Ik dacht toen ' Okay, even adem halen!'
Reactie schrijven