Ik had de ezel opgezet en het pallet gemaakt. De koeien stonden ver weg in de wei. Het beeld was mooi Hollands; groene sappige weide, blauwe lucht met een vloot aan witte wolkjes. Koeien mooi verdeel.
Maar toen kregen ze mij in de gaten. Ze verzamelden zich aan het hek en hingen met hun kop over het hek. Ineens viel de ezel bijna om omdat er een in was geslaagd aan de ezel te likken.
Beetje afstand genomen. Het zijn zulke lieve beesten! Zo groot en zo rustig.
Het was werkelijk een geschenk om dit vandaag te mogen doen. Wat een fijne schildermiddag.
Het enige moeilijke was dat ze enorm bewogen. Koeien in de verte blijven , voor het oog, redelijk in dezelfde positie. Maar als ze zo dichtbij staan, verandert het beeld continue.
Reactie schrijven